De stille intelligentie achter je gedachten

De meeste mensen gaan ervan uit dat hun gedachten van henzelf afkomstig zijn.
Ze trekken de bron, de richting of de intentie niet in twijfel.
Ze beschouwen de innerlijke stroom in hun hoofd als bewijs van wie ze zijn.

Maar als je ook maar even goed oplet, voel je dat er iets anders gebeurt.

Er zit meer achter je denkproces.
die ernaar kijkt.

Deze laag is niet luid.
Het onderbreekt niet.
Het argumenteert niet.
Het mist emotionele lading.

Het is dat deel van jezelf dat de gedachten opmerkt zodra ze opkomen, zonder erin meegezogen te worden.

Dat is je ware intelligentie.

Dat is wie je werkelijk bent.

Je gedachten veranderen. Je stemmingen wisselen. Je overtuigingen worden bijgesteld. Maar het bewustzijn dat dit alles waarneemt, blijft hetzelfde. Het is stabiel. Het kiest geen partij. Het duwt of trekt niet. Het weet het gewoon.

En wanneer je vanuit dat perspectief begint te opereren, gebeurt er iets subtiels maar krachtigs:
Je wordt niet langer beheerst door je geest, maar begint hem zelf te sturen.

Je ziet gedachten voor wat ze zijn, niet voor wat ze beweren te zijn.
Je beschouwt identiteit als een tijdelijke configuratie, niet als een vaststaand zelf.

Hier begint innerlijke vrijheid.

Wanneer je je bewust bent van je bewustzijn, worden je gedachten instrumenten in plaats van omstandigheden. Je kiest welke gedachten bijdragen aan de gemoedstoestand waarin je wilt leven. Je reageert niet langer impulsief op elke impuls, maar begint te creëren vanuit helderheid.

Het is het verschil tussen leven middenin het verhaal en het verhaal zien als iets dat je zelf creëert. Het is het moment waarop je beseft dat je gedachten alleen luidruchtig zijn als je niet op de juiste manier luistert.

Je bewustzijn is het commandocentrum.

En hoe vaker je terugkeert naar die stille intelligentie, hoe natuurlijker het wordt om je realiteit van binnenuit vorm te geven.

Want zodra jij degene bent die de geest observeert,
Jij bent degene die de wereld die hij opbouwt, bestuurt.

Dit is het onderdeel dat niemand onderwijst.

Je verstand schenkt je geen wijsheid.
Het geeft je voorspellingen op basis van je gedrag uit het verleden.

Als je jezelf jarenlang op een bepaalde manier hebt gezien, zullen je gedachten je blijven voeden met informatie die die identiteit in stand houdt.

Omdat het vertrouwd is.

De taak van je geest is niet de waarheid.
De taak ervan is continuïteit.

Bewustzijn heeft daarentegen geen belang bij continuïteit.
Het observeert alles zonder gehechtheid.
Het hoeft niet zo te blijven.

Daarom vindt verandering plaats op het moment dat je je perspectief verandert.

Hoe kun je deze intelligentie in het dagelijks leven inzetten?

Niets ingewikkelds.

Slechts drie bewegingen:

1. Let op de gedachte.
Analyseer het niet. Verzet je er niet tegen. Bekijk het gewoon.

2. Voel het bewustzijn dat opmerkt.
Verleg je aandacht van de inhoud naar de persoon die observeert.

3. Laat de gedachte vanzelf verdwijnen.
Dat gebeurt altijd als je het geen identiteit meer geeft.

Zo houd je op te leven vanuit je verstand en begin je te leven vanuit de intelligentie die het verstand omvat.

Hier begint de helderheid.

Dit is het punt waarop de realiteit begint te reageren op wie je nu bent, niet op wie je vroeger was.